فروشگاه
اپل مک استودیو M1 Ultra – قدرتی بی نهایت در کوچک ترین فضای ممکن
مک استودیو را می‌توان قویترین محصول امسال اپل نامید، کامپیوتر رومیزی که فضای خالی بین مک مینی و مک پرو را پر کرد و به کاربران بهترین‌های هر دو نسخه را ارائه کرده است.
پردازنده‌های M1 Max در زمان معرفی یکی از بهترین و قدرتمندترین پردازنده‌های موجود در بازار کامپیوترهای شخصی بود، اما اپل از جادوی خود رونمایی کرد، قابلیت اتصال فیزیکی دو پردازنده M1 Max را با استفاده از کانکتور UltraFusion باعث شده تا عملاً یک پردازنده واحد با نام M1 Ultra به وجود آیند.
این پردازنده شامل 20 هسته پردازشی (16 هسته پرقدرت و 4 هسته کم قدرت) است و 48 پردازنده گرافیکی را به‌صورت یکپارچه و درهم‌تنیده مانند یک پردازنده یکپارچه به کاربران ارائه می‌کند. قدرت این محصول در برخی تست‌ها تا 5 برابر سریع‌تر از نسخه 16 هسته‌ای مک پرو است که آن را به گزینه عالی برای تهیه‌کنندگان محتوا بدل می‌کند و زنگ خطری برای برادر بزرگ‌تر خود یعنی مک پرو است.
طراحی بدنه این محصول مشابه مک مینی است اما با این تفاوت که با توجه به پردازنده قدرتمند و پورت‌های اضافی‌تر ابعاد آن افزایش پیدا کرده است.
در این پردازنده 32 هسته شبکه عصبی قرار دارد که به نرم‌افزارهایی که از الگوریتم‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کنند امکان عملکرد سریع‌تر و بهتری را می‌دهد.
کاربران می‌توانند مک استودیو را در دو نسخه M1 Max و M1 Ultra سفارش دهند. همچنین قابلیت ارتقای حافظه رم تا سقف 128 گیگابایت در نسخه M1 Ultra و 64 گیگابایت در نسخه M1 Max و همچنین 8 ترابایت حافظه ذخیره‌سازی پرسرعت برای این محصول موجود است.
در قسمت جلوی دستگاه شاهد دو پورت USB Type-C با سرعت 10 گیگابیت در ثانیه در نسخه M1 Max یا 2 درگاه تاندربولت با سرعت 40 گیگابیت در ثانیه در نسخه M1 Ultra و درگاه خواندن SD Card بوده و در قسمت پشتی دستگاه با 4 درگاه تاندربولت، دو USB Type-A، درگاه HDMI، درگاه هدفون 3.5 میلی‌متری و درگاه شبکه 10Gb روبرو هستیم که کامل‌ترین ترکیب ممکن برای محصولی حرفه‌ای است.
اپل مک استودیو با پردازنده M1 Ultra ، یک هیولای به تمام معنا!
در مراسم شب گذشته همه منتظر ارائه مک مینی جدید یا به‌روزرسانی آن با پردازنده M1 Pro بودند اما اپل همانند جادوگری ماهر با معرفی پردازنده M1 Ultra، محصولی جدید را به کاربران معرفی کرد که جای خالی آن سال‌ها حس می‌شد و همیشه بحث آن داغ بود.
مک استودیو، یک غول پردازشی با M1 Ultra
پردازنده M1 Ultra به‌واسطه اتصال مستقیم دو پردازشگر M1 Max به شیوه انحصاری اپل که با نام UltraFusion شناخته می‌شود، باعث شده تا این پردازنده پهنای باند 2.5 ترابایتی در ثانیه را برای خود ایجاد کند. با 114 میلیارد ترانزیستور رکورد بیشتری تعداد ترانزیستورها را برای خود ثبت کرده و پهنای باند حافظه آن 800 گیگابایت در ثانیه است که این رقم 10 برابر بالاترین پهنای باند در بین رقبا است. همچنین پشتیبانی از 128 گیگابایت حافظه RAM از دیگر مزیت این پردازنده است.
داشتن 20 هسته پردازشی و 64 هسته گرافیکی در کنار 32 هسته شبکه عصبی این پردازنده را به یک هیولای واقعی برای استفاده‌های سنگین تبدیل کرده است.
در نسخه M1 Ultra قابلیت ارتقای رم تا سقف 128 گیگابایت وجود داشته و مقدار حافظه ذخیره‌سازی نیز تا 8 ترابایت است. البته در نسخه M1 Max میزان رم تا سقف 64 گیگابایت بیشتر نیست.
درگاه‌های اتصالی و طراحی اپل مک استودیو
طراحی این نسخه از مک استودیو هر کاربری را سریعاً به یاد مک مینی می‌اندازد. فرم مکعب مستطیل مک مینی هم اکنون به یک مکعب نزدیک شده و فضای بزرگ‌تری را برای سخت‌افزار قوی‌تر و چرخش هوای بهتر ایجاد کرده است. همانند مک مینی این دستگاه نیز از یک بلوک آلومینیوم یکپارچه تولید شده و توسط برش ماشینی به این شکل درآمده است.
در قسمت پشتی مک مینی 4 درگاه Thunderbolt 4 در کنار دو USB Type-A و درگاه HDMI به چشم می‌خورند. درگاه 10Gb شبکه و جک 3.5 میلی‌متری صدا با قابلیت قدرت دادن به هدفون‌های حرفه‌ای و اسپیکرهای استودیویی از دیگر درگاه‌های قرار گرفته شده در پشت دستگاه است.
در بخش جلویی دستگاه نیز در نسخه M1 Max شاهد دو درگاه USB Type-C با سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه و درگاه SD Card هستیم. اما در نسخه M1 Ultra دو درگاه USB Type-C جای خود را به دو درگاه Thunderbolt 4 می‌دهند.
قیمت اپل مک استودیو
در بحث قیمت با توجه به سخت‌افزارهای مختلف، قیمت شروع این محصول برای پردازنده M1 Max از 1999 دلار و برای نسخه M1 Ultra از 3999 دلار آمریکا است و بالاترین کانفیگ سخت‌افزاری این محصول بدون نصب Final Cut Pro و Logic Pro، 7999 دلار آمریکا است که بااین‌حال از مک پرو با مشخصات مشابه 15 هزار دلار ارزان‌تر است.
M1 Ultra، پادشاه دهکده M1 های اپل
اپل با چیپ های M سومین جا به جایی تراشه ای خود را طی 4 دهه اخیر تجربه می کند. پس از تجربه موفق خروج از پردازنده های موتورولا و مهاجرت به PowerPC و سپس به اینتل در سال 2006، این سومین تغییر بنیادین اپل در بخش پردازشگر طی 4 دهه اخیر است. تجربه ای موفق به همراه موجی از نظرات مثبت و نقد و بررسی‌های امیدوار کننده که نشان از نقشه راه درست اپل می‌دهد.
خانواده M1 شامل نسخه های M1، M1 Pro، M1 Max و M1 Ultra است که در این مقاله به بررسی و تشریح این چیپ می پردازیم.
1+1 مساوی 2!
قاعده 1+1 ساده ترین قاعده ریاضی است که اپل در چیپ M1 Ultra از آن بهره برده است. این شرکت به‌جای طراحی مجدد پردازنده، در طراحی M1 Max قابلیتی به نام UltraFusion را مخفی کرده بود تا در این رونمایی از آن پرده برداری کند. این نام، اسمی است که اپل روی طراحی رابط اتصالی خود قرار داده که باعث می‌شود 2 چیپ M1 Max به یکدیگر متصل شده و به‌عنوان یک چیپ واحد عمل کنند. در حقیقت سیستم‌عامل این چپ را همانند نسخه های M1 Max و M1 Pro به دید یک پردازنده نگاه کرده و عملیات پردازشی را به کمک آن انجام می دهد.
این درگاه اتصالی سرعتی بالغ بر 2.5 ترابایت در ثانیه را به همراه تأخیر بسیار پایین ارائه می‌دهد که از راهکارهای مشابه اینتل و AMD بسیار سریع تر و کم مصرف تر است، در عین حال این قابلیت باعث شده تا توسعه دهندگان نرم افزار نیازی به کدینگ مجدد (مشابه آنچه روی مک پرو نسخه اینتل دیده ایم) نداشته و نرم افزارشان به راحتی از تمام قدرت این چیپ بهره ببرند.
این چیپ شامل 113 میلیارد ترانزیستور بوده که بیشترین میزان در تاریخ کامپیوترهای شخصی و بیشترین در چیپ های ساخت اپل تا به امروز است.
اینتل در مقابل اپل، نبردی سنگین!
اپل برای بیش از 12 سال بزرگ ترین مشتری OEM اینتل بوده و از پردازنده های این شرکت در محصولات خود بهره برده است، با این حال از چند سال پیش پروژه اجرای MacOS روی چیپ های ARM خود را شروع کرد. یکی از مزایای چیپ های سری M در مقابل اینتل این است که اینتل از تراشه های متعدد نصب شده در داخل پردازنده و روی کنترلر مادربورد برای عملیات های مختلف بهره می برد اما در M1 تمام تراشه های جانبی در دل این پردازنده جا گرفته اند تا با کمترین فضای ممکن، بیشترین امکانات را ارائه کند.
پردازنده مرکزی و گرافیکی M1 Ultra
حال که نوع این پردازنده را می‌دانیم، پس کاملاً مشخص است که این SoC شامل 20 هسته پردازشگر (16 هسته پرتوانو 4 هسته کم مصرف) بوده و در حقیقت همان هسته های دو پردازنده M1 Max که به یکدگیر متصل هستند.
همچنین قابلت داشتن هسته‌های پردازشی از 48 تا 64 هسته و 32 هسته پردازشگر شبکه عصبی از دیگر نقاط قوت این پردازنده است که می تواند تا 22 تریلیون پردازش را در ثانیه انجام دهد.
این چیپ از سریع ترین نسخه Mac Pro با پردازنده Xeon هم سریع تر بوده و بهترین کارت گرافیک های موجود مک پرو نیز توسط پردازنده گرافیکی M1 Ultra شکست داده شده است. البته در محیط هایی که ادیت تصاویر و ویدئو کار اصلی آنها است، پردازشگرهای Encode و Decode مختص اپل که در دل پردازنده وجود دارند، کمک بسیار زیادی می کند به طوری که این پردازشگر می تواند تا 18 ویدئو با کیفیت 8K با سیستم کدک ProRes422 را پخش کند.
حافظه یکپارچه، جایگزین رم
اپل در چیپ های M1 خود از حافظه یکپارچه بهره برده که به تمامی قسمت های پردازشگر اجازه دسترسی هم زمان و پرسرعت به پردازنده را می دهد. حال در M1 Ultra شما 128 گیگابایت حافظه یکپارچه را در کنار سرعت 800 گیگابیت در ثانیه را دارید که عددی بیشتر از هر رقیب دیگر است.
اپل به علت استفاده از این حافظه، نمرات عالی در بنچمارک ها و فضای کاری نرم افزارها کسب کرده است.
امنیت M1 Ultra
چیپ امنیتی که در این پردازنده قرار گرفته است، وظیفه کد گذاری اطلاعات، بوت شدن امن سیستم‌عامل، اطلاعات TouchID و سایر موارد را به عهده دارد. به علت طراحی اختصاصی سری M ، مانند مک‌های نسخه اینتل، نیازی به چیپ T2 نیست.
برنامه های قابل اجرا
به دلیل نوع معماری پردازنده، چیپ های M1 با شبیه ساز Rosetta 2 قابلیت اجرای برنامه های نوشته شده برای معماری X86 را دارند. روزتا از نسخه قبل خود که برای اجرای برنامه های نوشته شده برای پاور پی سی روی اینتل بود، پیشرفت چشمگیری داشته و حجم اشکال و باگ کمتری را در کنار کمترین میزان افت قدرت پردازشی ارائه می کند.
هم اکنون بسیاری از سازندگان نرم افزار نسخه‌های مخصوص M1 را ارائه کرده و سایر توسعه دهندگان هم در حال پیوستن به این صف هستند. همچنین در حال حاضر ویندوز به‌صورت Boot Camp قابل اجرا نبوده و دلیل آن عدم فروش نسخه ARM توسط مایکروسافت به مشتریان است و ممکن است در آینده این مشکل حل شود. تا آن زمان با شبیه سازهایی مثل VMware Player می توانید به صورت مجازی از ویندوز نیز استفاده کنید
سایر امکانات مک استودیو آلترا:
4 کنترلر( تاندربولت 4 ) برای پهنای باند بیشتر
داشتن ISP مجزا برای بهبود تصاویر وب‌کم‌ها
موتور پردازشگر تصویر برای خروجی مانیتورها
M1 Ultra روی کدام سیستم است؟
برای داشتن این چیپ، تنها گزینه فعلی کاربران خرید Mac Studio است
اپل مک استودیو M1 Ultra – قدرتی بی نهایت در کوچک ترین فضای ممکن
مک استودیو را می‌توان قویترین محصول امسال اپل نامید، کامپیوتر رومیزی که فضای خالی بین مک مینی و مک پرو را پر کرد و به کاربران بهترین‌های هر دو نسخه را ارائه کرده است.
پردازنده‌های M1 Max در زمان معرفی یکی از بهترین و قدرتمندترین پردازنده‌های موجود در بازار کامپیوترهای شخصی بود، اما اپل از جادوی خود رونمایی کرد، قابلیت اتصال فیزیکی دو پردازنده M1 Max را با استفاده از کانکتور UltraFusion باعث شده تا عملاً یک پردازنده واحد با نام M1 Ultra به وجود آیند.
این پردازنده شامل 20 هسته پردازشی (16 هسته پرقدرت و 4 هسته کم قدرت) است و 48 پردازنده گرافیکی را به‌صورت یکپارچه و درهم‌تنیده مانند یک پردازنده یکپارچه به کاربران ارائه می‌کند. قدرت این محصول در برخی تست‌ها تا 5 برابر سریع‌تر از نسخه 16 هسته‌ای مک پرو است که آن را به گزینه عالی برای تهیه‌کنندگان محتوا بدل می‌کند و زنگ خطری برای برادر بزرگ‌تر خود یعنی مک پرو است.
طراحی بدنه این محصول مشابه مک مینی است اما با این تفاوت که با توجه به پردازنده قدرتمند و پورت‌های اضافی‌تر ابعاد آن افزایش پیدا کرده است.
در این پردازنده 32 هسته شبکه عصبی قرار دارد که به نرم‌افزارهایی که از الگوریتم‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کنند امکان عملکرد سریع‌تر و بهتری را می‌دهد.
کاربران می‌توانند مک استودیو را در دو نسخه M1 Max و M1 Ultra سفارش دهند. همچنین قابلیت ارتقای حافظه رم تا سقف 128 گیگابایت در نسخه M1 Ultra و 64 گیگابایت در نسخه M1 Max و همچنین 8 ترابایت حافظه ذخیره‌سازی پرسرعت برای این محصول موجود است.
در قسمت جلوی دستگاه شاهد دو پورت USB Type-C با سرعت 10 گیگابیت در ثانیه در نسخه M1 Max یا 2 درگاه تاندربولت با سرعت 40 گیگابیت در ثانیه در نسخه M1 Ultra و درگاه خواندن SD Card بوده و در قسمت پشتی دستگاه با 4 درگاه تاندربولت، دو USB Type-A، درگاه HDMI، درگاه هدفون 3.5 میلی‌متری و درگاه شبکه 10Gb روبرو هستیم که کامل‌ترین ترکیب ممکن برای محصولی حرفه‌ای است.
اپل مک استودیو با پردازنده M1 Ultra ، یک هیولای به تمام معنا!
در مراسم شب گذشته همه منتظر ارائه مک مینی جدید یا به‌روزرسانی آن با پردازنده M1 Pro بودند اما اپل همانند جادوگری ماهر با معرفی پردازنده M1 Ultra، محصولی جدید را به کاربران معرفی کرد که جای خالی آن سال‌ها حس می‌شد و همیشه بحث آن داغ بود.
مک استودیو، یک غول پردازشی با M1 Ultra
پردازنده M1 Ultra به‌واسطه اتصال مستقیم دو پردازشگر M1 Max به شیوه انحصاری اپل که با نام UltraFusion شناخته می‌شود، باعث شده تا این پردازنده پهنای باند 2.5 ترابایتی در ثانیه را برای خود ایجاد کند. با 114 میلیارد ترانزیستور رکورد بیشتری تعداد ترانزیستورها را برای خود ثبت کرده و پهنای باند حافظه آن 800 گیگابایت در ثانیه است که این رقم 10 برابر بالاترین پهنای باند در بین رقبا است. همچنین پشتیبانی از 128 گیگابایت حافظه RAM از دیگر مزیت این پردازنده است.
داشتن 20 هسته پردازشی و 64 هسته گرافیکی در کنار 32 هسته شبکه عصبی این پردازنده را به یک هیولای واقعی برای استفاده‌های سنگین تبدیل کرده است.
در نسخه M1 Ultra قابلیت ارتقای رم تا سقف 128 گیگابایت وجود داشته و مقدار حافظه ذخیره‌سازی نیز تا 8 ترابایت است. البته در نسخه M1 Max میزان رم تا سقف 64 گیگابایت بیشتر نیست.
درگاه‌های اتصالی و طراحی اپل مک استودیو
طراحی این نسخه از مک استودیو هر کاربری را سریعاً به یاد مک مینی می‌اندازد. فرم مکعب مستطیل مک مینی هم اکنون به یک مکعب نزدیک شده و فضای بزرگ‌تری را برای سخت‌افزار قوی‌تر و چرخش هوای بهتر ایجاد کرده است. همانند مک مینی این دستگاه نیز از یک بلوک آلومینیوم یکپارچه تولید شده و توسط برش ماشینی به این شکل درآمده است.
در قسمت پشتی مک مینی 4 درگاه Thunderbolt 4 در کنار دو USB Type-A و درگاه HDMI به چشم می‌خورند. درگاه 10Gb شبکه و جک 3.5 میلی‌متری صدا با قابلیت قدرت دادن به هدفون‌های حرفه‌ای و اسپیکرهای استودیویی از دیگر درگاه‌های قرار گرفته شده در پشت دستگاه است.
در بخش جلویی دستگاه نیز در نسخه M1 Max شاهد دو درگاه USB Type-C با سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه و درگاه SD Card هستیم. اما در نسخه M1 Ultra دو درگاه USB Type-C جای خود را به دو درگاه Thunderbolt 4 می‌دهند.
قیمت اپل مک استودیو
در بحث قیمت با توجه به سخت‌افزارهای مختلف، قیمت شروع این محصول برای پردازنده M1 Max از 1999 دلار و برای نسخه M1 Ultra از 3999 دلار آمریکا است و بالاترین کانفیگ سخت‌افزاری این محصول بدون نصب Final Cut Pro و Logic Pro، 7999 دلار آمریکا است که بااین‌حال از مک پرو با مشخصات مشابه 15 هزار دلار ارزان‌تر است.
M1 Ultra، پادشاه دهکده M1 های اپل
اپل با چیپ های M سومین جا به جایی تراشه ای خود را طی 4 دهه اخیر تجربه می کند. پس از تجربه موفق خروج از پردازنده های موتورولا و مهاجرت به PowerPC و سپس به اینتل در سال 2006، این سومین تغییر بنیادین اپل در بخش پردازشگر طی 4 دهه اخیر است. تجربه ای موفق به همراه موجی از نظرات مثبت و نقد و بررسی‌های امیدوار کننده که نشان از نقشه راه درست اپل می‌دهد.
خانواده M1 شامل نسخه های M1، M1 Pro، M1 Max و M1 Ultra است که در این مقاله به بررسی و تشریح این چیپ می پردازیم.
1+1 مساوی 2!
قاعده 1+1 ساده ترین قاعده ریاضی است که اپل در چیپ M1 Ultra از آن بهره برده است. این شرکت به‌جای طراحی مجدد پردازنده، در طراحی M1 Max قابلیتی به نام UltraFusion را مخفی کرده بود تا در این رونمایی از آن پرده برداری کند. این نام، اسمی است که اپل روی طراحی رابط اتصالی خود قرار داده که باعث می‌شود 2 چیپ M1 Max به یکدیگر متصل شده و به‌عنوان یک چیپ واحد عمل کنند. در حقیقت سیستم‌عامل این چپ را همانند نسخه های M1 Max و M1 Pro به دید یک پردازنده نگاه کرده و عملیات پردازشی را به کمک آن انجام می دهد.
این درگاه اتصالی سرعتی بالغ بر 2.5 ترابایت در ثانیه را به همراه تأخیر بسیار پایین ارائه می‌دهد که از راهکارهای مشابه اینتل و AMD بسیار سریع تر و کم مصرف تر است، در عین حال این قابلیت باعث شده تا توسعه دهندگان نرم افزار نیازی به کدینگ مجدد (مشابه آنچه روی مک پرو نسخه اینتل دیده ایم) نداشته و نرم افزارشان به راحتی از تمام قدرت این چیپ بهره ببرند.
این چیپ شامل 113 میلیارد ترانزیستور بوده که بیشترین میزان در تاریخ کامپیوترهای شخصی و بیشترین در چیپ های ساخت اپل تا به امروز است.
اینتل در مقابل اپل، نبردی سنگین!
اپل برای بیش از 12 سال بزرگ ترین مشتری OEM اینتل بوده و از پردازنده های این شرکت در محصولات خود بهره برده است، با این حال از چند سال پیش پروژه اجرای MacOS روی چیپ های ARM خود را شروع کرد. یکی از مزایای چیپ های سری M در مقابل اینتل این است که اینتل از تراشه های متعدد نصب شده در داخل پردازنده و روی کنترلر مادربورد برای عملیات های مختلف بهره می برد اما در M1 تمام تراشه های جانبی در دل این پردازنده جا گرفته اند تا با کمترین فضای ممکن، بیشترین امکانات را ارائه کند.
پردازنده مرکزی و گرافیکی M1 Ultra
حال که نوع این پردازنده را می‌دانیم، پس کاملاً مشخص است که این SoC شامل 20 هسته پردازشگر (16 هسته پرتوانو 4 هسته کم مصرف) بوده و در حقیقت همان هسته های دو پردازنده M1 Max که به یکدگیر متصل هستند.
همچنین قابلت داشتن هسته‌های پردازشی از 48 تا 64 هسته و 32 هسته پردازشگر شبکه عصبی از دیگر نقاط قوت این پردازنده است که می تواند تا 22 تریلیون پردازش را در ثانیه انجام دهد.
این چیپ از سریع ترین نسخه Mac Pro با پردازنده Xeon هم سریع تر بوده و بهترین کارت گرافیک های موجود مک پرو نیز توسط پردازنده گرافیکی M1 Ultra شکست داده شده است. البته در محیط هایی که ادیت تصاویر و ویدئو کار اصلی آنها است، پردازشگرهای Encode و Decode مختص اپل که در دل پردازنده وجود دارند، کمک بسیار زیادی می کند به طوری که این پردازشگر می تواند تا 18 ویدئو با کیفیت 8K با سیستم کدک ProRes422 را پخش کند.
حافظه یکپارچه، جایگزین رم
اپل در چیپ های M1 خود از حافظه یکپارچه بهره برده که به تمامی قسمت های پردازشگر اجازه دسترسی هم زمان و پرسرعت به پردازنده را می دهد. حال در M1 Ultra شما 128 گیگابایت حافظه یکپارچه را در کنار سرعت 800 گیگابیت در ثانیه را دارید که عددی بیشتر از هر رقیب دیگر است.
اپل به علت استفاده از این حافظه، نمرات عالی در بنچمارک ها و فضای کاری نرم افزارها کسب کرده است.
امنیت M1 Ultra
چیپ امنیتی که در این پردازنده قرار گرفته است، وظیفه کد گذاری اطلاعات، بوت شدن امن سیستم‌عامل، اطلاعات TouchID و سایر موارد را به عهده دارد. به علت طراحی اختصاصی سری M ، مانند مک‌های نسخه اینتل، نیازی به چیپ T2 نیست.
برنامه های قابل اجرا
به دلیل نوع معماری پردازنده، چیپ های M1 با شبیه ساز Rosetta 2 قابلیت اجرای برنامه های نوشته شده برای معماری X86 را دارند. روزتا از نسخه قبل خود که برای اجرای برنامه های نوشته شده برای پاور پی سی روی اینتل بود، پیشرفت چشمگیری داشته و حجم اشکال و باگ کمتری را در کنار کمترین میزان افت قدرت پردازشی ارائه می کند.
هم اکنون بسیاری از سازندگان نرم افزار نسخه‌های مخصوص M1 را ارائه کرده و سایر توسعه دهندگان هم در حال پیوستن به این صف هستند. همچنین در حال حاضر ویندوز به‌صورت Boot Camp قابل اجرا نبوده و دلیل آن عدم فروش نسخه ARM توسط مایکروسافت به مشتریان است و ممکن است در آینده این مشکل حل شود. تا آن زمان با شبیه سازهایی مثل VMware Player می توانید به صورت مجازی از ویندوز نیز استفاده کنید
سایر امکانات مک استودیو آلترا:
4 کنترلر( تاندربولت 4 ) برای پهنای باند بیشتر
داشتن ISP مجزا برای بهبود تصاویر وب‌کم‌ها
موتور پردازشگر تصویر برای خروجی مانیتورها
M1 Ultra روی کدام سیستم است؟
برای داشتن این چیپ، تنها گزینه فعلی کاربران خرید Mac Studio است